Termin wykrywanie generyczne odnosi się do wykrywania i usuwania różnych zagrożeń przy użyciu jednej definicji wirusa. Zagrożenia, które okazują się skuteczne, często kopiowane są przez innych twórców wirusów lub rozwijane przez ich autora(autorów). W rezultacie powstają liczne wirusy, robaki i trojany, z których każdy stanowi osobny egzemplarz, ale jest członkiem tej samej rodziny. W wielu przypadkach mogą istnieć dziesiątki, a nawet setki wariantów.

Wykrywanie generyczne polega na tworzeniu definicji wirusa, przy pomocy której możliwe będzie zidentyfikowanie wszystkich zagrożeń należących do tej samej rodziny. Kiedy więc pojawi się "NowyWirus", definicja stworzona w celu wykrywania go będzie również identyfikowała 'NowyWirus.b', 'NowyWirus.c', 'NowyWirus.d' itd., jeśli - i o ile - wirusy takie powstaną. Techniki te można rozszerzyć również na wykrywanie kodu exploitów, który może być wykorzystywany przez wirusa lub robaka. Chociaż wykrywanie generyczne nie gwarantuje wykrycia wszystkich wariantów w rodzinie, skutecznie wykorzystuje je wielu producentów antywirusowych.